Górna Adyga, znana również jako Alto Adige lub Südtirol, jest najbardziej na północ wysuniętym regionem winiarskim Włoch, położonym wśród majestatycznych szczytów Alp. Obejmuje zaledwie około 5,300 hektarów upraw winorośli, co czyni go jednym z mniejszych regionów winiarskich tego kraju, ale zarazem jednym z najbardziej specyficznych pod względem mikroklimatu i różnorodności terroir.
Historia winiarstwa w Górnej Adydze sięga czasów przedrzymskich, ale znaczący rozwój nastąpił w średniowieczu, kiedy to mnisi zaczęli uprawiać winorośl w tej górskiej krainie. Region przez wieki był przecinany przez kultury włoskie i niemieckie, co widoczne jest w dwujęzycznym charakterze regionu i wpływa na lokalne tradycje winiarskie.
Klimat Górnej Adygi jest wyjątkowo zróżnicowany z powodu geografii regionu. Alpejskie szczyty chronią winnice przed zimnymi wiatrami z północy, podczas gdy ciepłe prądy z południa przyczyniają się do stworzenia stosunkowo łagodnych warunków, idealnych dla winorośli. Lata są ciepłe i słoneczne, zimy chłodne, ale nie surowe, co jest idealne dla winogron dojrzewających w umiarkowanych temperaturach. Rozrzedzone powietrze na wysokości sprawia, że 1900 h słonecznych w ciągu roku pozwala optymalnie dojrzeć gronom. Większość ze skromnych (prócz pastwisk) obszarów rolnych skupiona jest na wysokości około 800 m n.p.m.
W Górnej Adydze uprawiane są głównie białe szczepy winorośli, takie jak gewürztraminer, który ma tutaj swoje korzenie, pinot grigio, chardonnay i sauvignon blanc. Nie brakuje również czerwonych odmian, jak lagrein i pinot noir, które przystosowały się do lokalnych warunków i również cieszą się uznaniem.
Alto Adige znane jest również z produkcji unikalnych win lodowych (Eiswein), które są produkowane z winogron zbieranych po pierwszych mrozach, co pozwala uzyskać niezwykle skoncentrowane i słodkie wina.